Hoe kun je omgaan met de pijn die je kunt voelen als je geraakt wordt in de diepe pijn vanuit hechtingstrauma?

Verandering

In mij persoonlijk heeft er afgelopen jaren een hele verandering plaatsgevonden. Dit betekent niet dat ik nooit meer last heb van gedachten en gevoelens die komen vanuit mijn geschiedenis. Hechtingstrauma is zo verweven in het hele systeem (cognitief, emotioneel en fysiek) dat je er heel makkelijk weer in geraakt kunt worden. Hoe je er vervolgens in het hier en nu mee omgaat maakt het verschil voor jezelf en mensen om je heen. Het vraagt veel tijd en geduld, maar is zeker mogelijk!

Wat kan helpend zijn?

Ik herken inmiddels de signalen. Deze kun je teruglezen in mijn blog Hechtingstrauma (1). Hoe ga ik om met triggers die mij onderuit kunnen halen? Hieronder een aantal tips die voor mij helpend zijn. Ik geef ze graag door:

• Neem rust en ruimte om tot jezelf te komen (vraag ook om die ruimte).
• Erken je pijn en de gevoelens en emoties die daarmee gepaard gaan. Het ís er!
• Gun jezelf op dat moment te mogen wat je nodig hebt, zonder oordeel hierover.
• Zorg voor een veilige plek, waar je écht jezelf kunt zijn (voor mij mijn eigen huis).
• Wikkel een dekentje om je heen (voor de kou en om in weg te kruipen).
• Tijd! Neem tijd om alles te laten bezinken. Om het er te laten zijn en ermee te kunnen zijn. Dit is moeilijk, omdat het ook onrust veroorzaakt. De pijn is diep en dat zorgt meestal dat je er het liefst bij weg wil.
• Openheid; deel met je partner, een vriend/vriendin of iemand die je vertrouwt wat je voelt en waar je doorheen gaat. Geef aan dat het niet aan de ander ligt als je niet reageert hoe je zou willen reageren. Hiermee kun je begrip creëren en kan de ander rekening met je houden/vragen wat jij nodig hebt en wat hij/zij hierin kan betekenen. Ook relativeert het vaak je gevoel en maakt het wat minder zwaar.
• Probeer in het hier en nu te blijven door in je huis/kamer fijne plekjes te maken om naar te kijken. Houd voor ogen dat je reacties voortkomen uit jonge kindsdelen die om aandacht roepen. Hier mag je nu voor zorgen en vriendelijk voor zijn. Anders blijf je reageren hoe je altijd gewend bent. Met woede en afwijzing naar jezelf. Vroeger ontstond hierdoor bij mij destructief gedrag.
• Volg de beweging die je lichaam aangeeft. Bij mij uit het zich vaak in mezelf opkrullen, in een hoekje zitten met mijn armen om mijn knieën en mijzelf heen en weer wiegen.
• Persoonlijke noot;) Ik praat met God en vraag  zijn nabijheid en omarming, zodat ik Zijn liefde kan voelen en daarin kan schuilen en me weer opnieuw veilig kan voelen. Hij is een trouwe Vader die mij nooit zal afwijzen.

Vreemd

Misschien klinkt dit vreemd voor je. Ik kan me niet voorstellen dat ik dit een aantal jaren geleden zou doen. Belachelijk vond ik toen. Nu weet ik dat voelen zo ontzettend eng voor me was dat er beschermingsmechanismen in werking gingen die ervoor zorgden dat ik niet kon voelen, maar ik hierdoor steeds weer mijzelf afwees. Dat je weerstand kunt voelen is dus helemaal niet vreemd.

Bewust oefenen

Ik nodig je uit om er bewust mee te oefenen. Is dit nog te confronterend voor je? Dan zou ik je willen aanmoedigen een therapeut te zoeken die hier samen met jou mee aan de slag gaat.

Art: Amanda Cass

#hechtingstrauma #trauma #CPTSS #PTSS #complextrauma #heling  #traumaherstel #traumaoverlever #traumahealing #lichaamgericht #lichaamsbewustzijn #voelen #bewust #bewustzijn #lichaamsgerichtetherapie #lichaamsgerichttherapeut #traumatherapeut #borderline #borderlineproblematiek #hechting #onveiligheid #afwijzing #liefde #compassie